#tydzieńwIndonezji: 14 grudzień 2019

14 grudnia 201914 lutego 2021 Rafał Hajduczenia

Zapraszam na nasze cotygodniowe podsumowanie najciekawszych wydarzeń w Indonezji. Tym razem będzie min. o zniesieniu matur w Indonezji, karze śmierci za korupcję i najstarszym malowidle ściennym na świecie.

Jednym z najgłośniejszych newsów tygodnia było ogłoszenie przez Ministra Edukacji – Nadiema Makarim iż od 2021 roku Indonezja zrezygnuje z przeprowadzania egzaminów maturalnych (Ujian Nasional). Zdaniem ministra aktualny system powoduje, że uczniowie nie zdobywają realnie wiedzy a jednie uczą się “pod klucz” jak zdać egzamin. Indonezyjska “matura” zostanie zastąpiona testem kompetencji i badania charakteru, które “obejmą umiejętność rozumowania za pomocą języka (umiejętności czytania i pisania), zdolność rozumowania za pomocą matematyki (umiejętność liczenia) oraz test charakteru”. Testy będą mogły być przeprowadzane w formie zadań pisemnych, projektów domowych lub zadań grupowych i to ich wykonanie będzie podstawą dostania promocji do wyższej klasy. System oceniania ma być tworzony indywidualnie przez każdą szkołę i będzie mógł być dopasowany do warunków lokalnych.
Idea została bardzo ciepło przyjęta zarówno przez polityków, ekspertów, nauczycieli jak i uczniów.
Pomysł wydaje się szalony ale warto przypomnieć, że rezygnację z egzaminów końcowych ogłosił w 2018 roku Singapur.
Drugim bardzo głośnym tematem był pomysł prezydenta Joko Widodo o możliwości wprowadzenia kary śmierci za korupcję.

Zaczęło się przypadkiem – na spotkaniu prezydenta z licealistami jeden z uczniów siedzących na widowni zapytał prezydenta czy “rząd ma odwagę karać śmiercią polityków za korupcję?”. Prezydent odpowiedział, że “to możliwe jeśli wyborcy tego żądają”. Te słowa wywołały prawdziwą burzę. Pomysł ten jest tak kontrowersyjny, że nawet partia PDIP z której wywodzi się Jokowi skrytykowała prezydenta. Najczęstszym argumentem w krytyce kary śmierci jest to, że w Indonezji w poprzednich latach kilka razy zdarzyło się iż osoby skazane za przyjęcie łapówki po wielu latach siedzenia w więzieniu okazywały się niewinne.
Z kolei przewodniczący partii Gerindra przypomniał, iż w Indonezji formalnie już istnieje kara śmierci za korupcję ale może być wykonana tylko na osobie która dopuści się kradzieży pieniędzy przeznaczonych dla ofiar np. tsunami, trzęsień ziemi, powodzi i innych katastrof naturalnych.
Indonezyjski Sąd Konstytucyjny (Mahkamah Konstitusi) wydał rozporządzenie o 5-cio letnim zakazie pełnienia funkcji publicznych dla osób skazanych za korupcję i wezwał Generalną Komisję Wyborczą (KPU) do jak najszybszego wdrożenia jej w życie. Wyrok został chłodno przyjęty przez Stowarzyszenie Wyborów i Demokracji (Perludem) które domagało się 10-cio letniego okresu zakazu pełnia funkcji publicznych dla osób skazanych prawomocnymi wyrokami za korupcję.
Rozporządzenie Sądu Konstytucyjnego poparła Rządowa Komisja Praw Człowieka. Z kolei dwie partie – PKS oraz PDIP złożyły oświadczenia, iż niezależnie kiedy to rozporządzenie wejdzie w życie to nie wystawią one osób skazanych za korupcję w wyborach regionalnych w 2020 roku.
Minister Spraw Społecznych Harry Wisdom skrytykował używanie przez polityków słowa “miskin” [biedny]. “Biedna rodzina, biedne dzieci, biedne domy, biedne życie”. Takie słownictwo jest stygmatyzującym piętnem dla dzieci i rodziców które negatywnie odbija się na całym środowisku. Również pozbawia to ich godności i oznaką braku szacunku. Harry Wisdom zaproponował by zamiast słowa biedny używać np. określenia “słabo prosperujący”.
Agencja Informacji Geoprzestrzennej (BIG) poinformowała o planach zainstalowania 120 stacji pływowych które mają pomóc we wczesnym wykrywaniu tsunami. Na razie w Indonezji działa 160 takich stacji więc do 2024 będzie ich łącznie 280.
Jednak Hasanuddin Zainal z Krajowej Agencji Zarządzania Katastrofami uważa, że to wciąż za mało. W jednym z wywiadów powiedział, że “w Japonii która jest mniejszym krajem działa 1400 stacji pływowych do wykrywania tsunami. Indonezja powinna posiadach ich co najmniej 2000.
Indonezja oraz Timor Leste nawiązały współpracę w zakresie współpracy w dbaniu o środowisko. Do podpisania umowy między oboma krajami doszło w trakcie Globalnej Konferencji Klimatycznej w Madrycie. Na jej podstawie Indonezja która opracowała technologię produkcji biodegradowalnych toreb z manioku będzie je eksportować do Timoru. W zamian Timor Leste który pracuje nad technologią przekształcania plastiku w paliwo zobowiązał się przyjmować plastikowe śmieci z Indonezji.
Indonezyjski Pencak silat został oficjalnie wpisany przez UNESCO na listę światowego dziedzictwa kultury. Pencak silat to rodzaj sztuk walki. Powstał on około XIV wieku na Jawie. Dziś praktykowany jest przez miliony ludzi, nie tylko w Indonezji ale też w Malezji, Hong Kongu, Chinach, Taiwanie, Egipcie, Algierii oraz kilku europejskich krajach.
Indonezyjska dziennikarka Veby Mega Indah pracująca dla gazety Suara wydawanej w języku indonezyjskim w Hong Kongu została postrzelona przez policję gumową kulą w oko w trakcie gdy prowadziła relację na żywo z zamieszek w tym mieście. Mimo szybkiej pomocy oka nie udało się uratować. Dziennikarka zapowiedziała, że będzie walczyć w sądzie o odszkodowanie.
Ciekawostka na ten tydzień. To co widzicie na zdjęciu poniżej to fragment malowidła ściennego odkrytego w 2017 roku w jednej z jaskiń w Maros w południowym Sulawesi. Przedstawia postacie ludzkie i zwierzęce polujące na wartkie świnie i bawoły karłowate . Zostało ono przebadane przez naukowców z australijskiego Griffith University którzy w tym tygodniu ogłosili iż prawdopodobnie powstało ono ok. 40 tysięcy lat temu. Oznacza to iż jest to najstarsze malowidło na świecie!

Photograph: Ratno Sardi/Griffith University

Źródła:

Facebook Comments