Legenda wulkanu Semeru
Co wspólnego ma wulkan Semeru z górą Meru leżącą w indyjskiej części himalajów? Dziś zanurzymy się w stare, hinduistyczne legendy by poznać historię wulkanu Semeru.
Semeru to jeden z najaktywniejszych wulkanów w Indonezji. Od 1818 roku odnotowano 55 dużych erupcji. Najtragiczniejsza miała miejsce w 1909. Zginęło wtedy ponad 500 osób. Ostatnia erupcja miała miejsce 4 grudnia 2021 roku i pochłonęła życie 29 ludzi.
Z wulkanem Semeru związana jest ciekawa, hinduistyczna legenda zapisana w XVI-wiecznym rękopisie o nazwie Tantu Penggalaran. Jego trzeci tom opisuje Guru Bhatara, jednego z najważniejszych bogów jawajskiego hinduizmu.
Według legendy opisanej w rękopisie, Guru Bhatara miał medytować na szczycie góry Dieng. W trakcie medytacji poprosił Pana Brahmę i Pana Wisznu aby zaludnili wyspę Jawa. Na tę prośbę Pan Brahma stworzył mężczyzn, a Wisznu stworzył kobiety. Tantu Penggalaran dalej opisuje iż bogowie postanowili zostać na wyspie Jawa przenosząc czubek góry Meru z Indii i umieszczając go na Jawie – stąd jego nazwa – Semeru. Od tej pory Jawa miała zostać ukochaną krainą bogów.
To nie koniec legendy, bo w tamtym czasie Jawa była niestabilną wyspą, która nieustannie bujała się na morskich falach. Bogowie postanowili przybić ją do ziemi górami niczym wielkimi gwoźdźmi.
Początkowo góra Semeru znajdowała się w zachodniej części Jawy ale to spowodowało wypiętrzenie się wschodu wyspy. Tak więc bogowie postanowili przesunąć Semeru na wschód, jedak w trakcie przesuwania, część góry rozsypała się tworząc gigantyczne pasmo górskie rozciągające się z zachodu na wschód Jawy.
Według hinduistycznych legend góra Semeru jest do dziś siedzibą Pana Śiwy, który dodatkowo stworzył jezioro niedaleko swojej pustelni by móc zażywać kąpieli, dziś znane jako jezioro Ranu Kumbolo.
Zobacz też: