Katastrofa samolotu Sriwijaya Air #tydzieńwIndonezji
Katastrofa samolotu Sriwijaya Air, 11 ofiar osuwiska ziemi, spór o bezdomnych w Dżakarcie, kto dostanie szczepionki na koronawirusa jako pierwszy, tajemniczy morski dron odnaleziony w Sulawesi, niemal 3000 katastrof naturalnych w 2020 roku, kastracja chemiczna dla pedofili oraz programy socjalne na 2021 rok. Zapraszam na najnowsze wydanie wiadomości z Indonezji
Samolot Sriwijaya Air spadł do morza
Samolot indonezyjskich linii lotniczych Sriwijaya Air o numerze SJY182, który rozbił się w sobotę po południu czasu lokalnego, przewoził łącznie 62 osoby, w tym 50 pasażerów (40 dorosłych, 7 dzieci oraz 3 niemowląt) i 12 członków załogi.
Ministerstwo Transportu poinformowało, że Sriwijaya Air lot 182 stracił kontakt z kontrolą ruchu lotniczego cztery minuty po starcie z międzynarodowego lotniska Soekarno Hatta w Tangerang o godzinie 14:36 czasu lokalnego w sobotę. Samolot miał przylecieć na międzynarodowe lotnisko Supadio w Pontianak o 15:15, ale tak się nie stało.
Minister transportu Budi Karya Sumadi powiedział, że kontrola ruchu lotniczego ostrzegła samolot, że zboczył on z planowanego kursu. Kilka sekund później samolot zniknął z radaru bez wysyłania sygnału o SOS. Pilot nie zgłaszał żadnych problemów technicznych.
O godzinie 14:37 samolot nadal znajdował się na wysokości 1200 stóp i pozwolono mu wznieść się na 29000 stóp zgodnie ze standardowym protokołem odlotu. „O 14:40 oficer ruchu lotniczego w Dżakarcie zauważył, że Sriwijaya Air nie leciał w kierunku, w jakim powinien lecieć ale kierował się na północny zachód. Gdy poproszono go o zgłoszenie się, Sriwijaya Air SJ-182 zniknął z radaru w ciągu kilku sekund” – powiedział Budi Karya.
Samolot Boeing 737-524 spadł ponad 10000 stóp w minutę, co sugeruje swobodny spadek, jak pokazują dane z Flightradar. Świadkowie w pobliżu wyspy Laki, jednej z wysp w dystrykcie Tysiąca Wysp, powiedzieli lokalnym mediom, że w sobotę usłyszeli dwa wielkie huki.
Łodzie patrolowe Ministerstwa Transportu wyciągnęły metalowe szczątki i schody awaryjne, co do których podejrzewa się, że pochodzą z samolotu Boeing 737-524, a także części ludzkiego ciała z wód w pobliżu wyspy Laki.
Prezydent Joko Widodo przekazał kondolencje rodzinom. Władze zapowiedziały także wypłacenie odszkodowań rodzinom ofiar w wysokość 50 milionów rupii.
Przedstawiciele firmy Boeing zgłosili gotowość do pomocy w ustaleniu przyczyn katastrofy.
Kapitanem feralnego lotu był Afwan, pilot z 15 letnim doświadczeniem. Wiadomo o nim tyle, że był bardzo religijny, udzielał się w lokalnej społeczności oraz w Meczecie niedaleko swojego domu. Rzadko korzystał z mediów społecznościowych. Rodzina przekazała, że przed lotem tak bardzo się spieszył, że wybiegł z domu w niewyprasowanych ubraniach.
Tragiczne osunięcie ziemi w Sumedang
Trwa akcja ratunkowa we wsi Cihanjuang w dystrykcie Sumedng (Jawa Zachodnia). W wyniku intensywnych odpadków deszczu w nocy z soboty na niedzielę doszło tam do dwóch osunięć ziemi. Jeden z klifów który osunął się na wieś miał 20 metrów wysokości.
W wyniku osunięcia 11 osób zginęło, a 8 nadal uznaje się za zaginione. 3 osoby uratowano spod ziemi, a 19 innych zabrano do szpitali.
Z powodu warunków atmosferycznych akcja ratunkowa musiała zostać przerwana w nocy. Ratownicy wrócili na miejsce katastrofy z rana.
źródło: cnnindonesia.com
Spór nowej Minister z władzami Dżakarty o bezdomnych
Nowa Minister Spraw Społecznych, która objęła to stanowisko pod koniec grudnia, nie próżnuje. Tri Rismaharini, znana też jako Risma, wcześniej była Gubernatorem Surabayi gdzie zasłynęła osobistym nadzorowaniem działania władz miejskich i osobistymi spotkani z mieszkańcami.
Teraz Risma, już jako minister, od pierwszego dnia pracy na stanowisku Ministra Spraw Społecznych spotyka się z bezdomnymi, odwiedza slumsy w Dżakarcie i rozmawia z ubogimi ludźmi o ich problemach.
W indonezyjskich mediach przy artykułach z Rismą bardzo często pojawia się słowo blusukan. Wywodzi się ono od jawajskiego wyrazu blusuk czyli „wychodzić” i jest używane w kontekście sytuacji gdy polityk „wychodzi do ludzi”.
W rakcie tych spotkań zwykłych ludzi i bezdomnych z Rismą padło wiele propozycji, min. budowy ośrodków dla bezdomnych oraz ośrodków szkolenia zawodowego gdzie ludzie mogli by podnosić swoje kwalifikacje zawodowe. Pojawił się też pomysł dofinasowania budowy stawów gdzie najubożsi mogliby hodować ryby i potem je sprzedawać. Nie są to jej jedyne działania, bo w międzyczasie zapowiedziała przyjrzenie się programom socjalnym i ich uszczelnienie tak by ukrócić korupcję, biurokrację i sprawić by pieniądze nie były marnotrawione.
Blusukan nowej minister nie spodobał się politykom z koalicji rządzącej w Dżakarcie, która jest w opozycji do partii Joko Widodo i jego nowej Minister. Władze Dżakarty zarzucają Rismie, że jej działania na rzecz walki z bezdomnością w Dżakarcie wchodzą w kompetencje władz miasta, że bezdomni są nie tylko w stolicy ale też w innych miastach i że Minister Risma powinna zajmować się innymi sprawami.
W poprzednich miesiącach policja w Dżakarcie organizowała liczne łapanki na bezdomnych i wywoziła ich za miasto. Trudno nie odnieść wrażenia, że Risma organizując spotkania z bezdomnymi i traktując ich jak ludzi, a nie jak robactwo, pokazała nieudolność władz stolicy w kwestii rozwiązywania problemów społecznych oraz to, że siłowe wyrzucenie ubogich z miasta tylko maskuje problem.
źródło: cnnindonesia.com news.detik.com
Szczepionki w pierwszej kolejności dla młodych
Kilka krajów, w tym Stany Zjednoczone i UK, które już rozpoczęły szczepienia na koronawirusa traktuje priorytetowo osoby starsze, które są bardziej podatne na choroby układu oddechowego.
Władze Indonezji zdecydowały się iść inną drogą – w pierwszej kolejności (zaraz po lekarzach i pielęgniarkach) mają zostać zaszczepione osoby w wieku 18 – 59 lat. Zdecydowano się na ten krok z dwóch powodów. Po pierwsze osoby w wieku produkcyjnym są bardziej aktywne, więcej się ruszą i przemieszczają więc są bardziej narażone na kontakt z wirusem. Po drugie – chińska szczepionka Sinovac była testowana w Indonezji na ochotnikach z przedziału 18 – 59 lat. Nie ma danych dotyczących tego jak zareaguje organizm osoby starszej na szczepionkę i wbrew obietnicom producenta o tym, że szczepionka może być podawana osobom w każdym wieku, rząd Indonezji zdecydował się na podanie jej tylko osobom z przebadanej grupy wiekowej.
Podejście władz Indonezji jest nieco eksperymentalne i zupełnie odwrotne niż w krajach zachodu. Władze mają nadzieje, że podanie szczepionki osobom w wieku produkcyjnym, a nie emerytom, pozwoli na szybsze zdjęcie ograniczeń epidemiologicznych oraz na szybsze odbudowanie gospodarki dzięki czemu Indonezja mogłaby wstać z kolan wcześniej niż pozostałe kraje.
W tym tygodniu Indonezja otrzymała 1.8 miliona szczepionek na koronawirusa z chin. Jest to druga dostawa szczepionek, pod koniec grudnia Indonezja otrzymała 1.2 miliona szczepionek. Rząd już rozpoczął ich dystrybucję do wszystkich 34 prowincji.
źródło: reuters.com
Koronawirus w Indonezji i rekord zakażeń
10.046 nowych przypadków zakażenia koronawirusem potwierdziło indonezyjskie Ministerstwo Zdrowia w sobotę. Liczba wszystkich wykrytych infekcji w Indonezji wzrosła do 818 tysięcy. Od początku pandemii zmarły 23 tysiące osób (2.9%). Do tej pory przeprowadzono 7.8 miliona testów na koronawirusa. 673 tysiące osób (82.3%) uznano za wyleczone. W szpitalach przebywa ponad 120 tysięcy zarażonych.
Liczba zarażonych obcokrajowców wynosi 734. 13 obcokrajowców zmarło, a 637 pozostaje na obserwacji.
Prowincje z największą liczbą zakażeń:
1. Dżakarta – 200.658 zakażeń, 3.431 zgonów
2. Jawa Zachodnia – 94.371 zakażeń, 1.205 zgonów
3. Jawa Wschodnia – 90.615 zakażeń, 6.314 zgonów
4. Jawa Środkowa – 89.637 zakażeń, 3.703 zgony
5. Sulawesi Południowe – 35.348 zakażeń, 634 zgony
Dokładne statystyki dla wszystkich prowincji można znaleźć na naszej stronie.
Protest producentów tahu i tempe
Popularne w Indonezji potrawy – tempe oraz tahu na kilka dni zniknęły ze sklepów i warungów w Dżakarcie i okolicach. Ma to związek z protestem producentów przeciwko wzrostowi cen soi.
Jeszcze dwa miesiące temu kilogram surowego ziarna soi, które jest podstawą tempe i tahu, kosztował 7000 rupii. Teraz jego cena do 9200 – 9500 rupii za kilogram. Taki wzrost jest nie do przyjęcia dla producentów, większość z nich to drobni, lokalni przedsiębiorcy.
Importowana soja w Indonezji jest tańsza od tej uprawianej lokalnej więc wielu producentów jest zależnych od jej międzynarodowych cen. Chcą oni zwrócić uwagę rządu na problem poprzez zamkniecie fabryk. Jeśli to nie pomoże to protest może zostać rozszerzony też na inne miasta.
Protesty przykuły uwagę policji, która postanowiła sprawdzić firmy zajmujące się importem i dystrybucją ziaren soi w celu ustalenia czy nie doszło do żadnych spekulacji cenowych.
źródło: republika.co.id
Niemal 3000 katastrof naturalnych w 2020 roku
Krajowa Agencja Zarządzania Katastrofami (BNPB) przekazała, że między 1 stycznia a 28 grudnia 2020 roku na terytorium Indonezji odnotowano 2,925 katastrof naturalnych.
W szczegółowym raporcie przekazanym opinii publicznej wymieniono 1,065 powodzi, 873 tornada oraz wichury, 527 osuwisk ziemi, 326 pożarów lasów i gruntów, 36 katastrof związanych ze zjawiskiem pływów morskich oraz 29 susz. Odnotowano także 16 dużych trzęsień ziemi oraz 7 erupcji wulkanów.
W wyniku wszystkich katastrof łącznie uszkodzonych zostało ponad 42 tysiące budynków. Katastrofy dotknęły 6 milionów ludzi, 370 osób zginęło, 39 pozostaje zaginionych, a 536 zostało osób zostało rannych.
W 2020 roku spłonęło 300 tysięcy hektarów lasów. Jest to spadek o 81% w porównaniu do 2019 kiedy to spłonęło 1.6 miliona hektarów lasu.
źródło: republika.co.id
Delegalizacja FPI
Rząd Indonezji zdelegalizował kontrowersyjną i wpływową politycznie grupę Islamic Defender’s Front (FPI), ogłosił w środę Minister Bezpieczeństwa Mahfud MD.
Wiceminister sprawiedliwości Edward Omar Sharif Hiariej powiedział, że FPI zostało zdelegalizowane, ponieważ prawie 30 jej przywódców, członków i byłych członków zostało skazanych pod zarzutem terroryzmu, a grupa była w konflikcie z ideologią państwa – Pancasilą, która gwarantuje wolność wyznaniową każdemu obywatelowi.
Delegalizacja nastąpiła po listopadowym powrocie duchowego założyciela grupy, Rizieqa Shihaba, z trzyletniego wygnania w Arabii Saudyjskiej. 55-letni duchowny został aresztowany i oskarżony o łamanie protokołów zdrowotnych oraz organizowanie wielotysięcznych manifestacji i pozostaje w areszcie. Prokuratura bada także okoliczności strzelaniny pomiędzy ochroniarzami Shibaba w policją w Dżakarcie w trakcie której 6 jego ochoniarzy zginęło.
Decyzja o delegalizacja FPI została podjęta przez 6 wysokich rangą urzędników państwowych, w tym przez prokuratora generalnego, szefa policji praz szefa agencji antyterrorystycznej.
Utworzone wkrótce po upadku byłego dyktatora Indonezji – Suharto w 1998 roku, FPI słynęło z napadów na bary i domy publiczne oraz zastraszania mniejszości religijnych. Znane jest również z oferowania pomocy podczas klęsk żywiołowych.
Zdelegalizowane symbole organizacji
FPI zostało zdelegalizowane już w czerwcu zeszłego roku ale mimo organizacja nadal prowadziła działalność i organizowała manifestacje.
Tym razem władze poszły na całość. Natychmiast po ogłoszeniu informacji o delegalizacji FPI do siedziby organizacji w Dżakarcie wkroczyła policja i zajęła budynek. Wszytkie konta bankowe organizacji zostały zamrożone. Wydano także zakaz umieszczania jakichkolwiek symboli związanych z FPI w przestrzeni publicznej. Wiele kontrowersji wywołał zakaz promocji treści związanych z organizacją w Internecie oraz w tradycyjnych mediach jak radio czy telewizja. Zapraszanie byłych członków FPI na wywiady czy pokazywanie symboli organizacji w telewizji może skończyć się karą dla stacji medialnych. Według niektórych ekspertów zahacza to o łamanie wolności mediów i prasy.
Delegalizacja FPI została podjęta na podstawie kontrowersyjnej ustawy podpisanej przez Joko Widodo na początku jego pierwszej kadencji. Ustawa ta daje możliwość delegalizacji organizacji podejrzanych o działalność wywrotową, radykalną czy terrorystyczną na podstawie rządowego dekretu, a nie na podstawie wyroku sądu jak było dawniej.
Przedstawiciele organizacji zapowiedzieli, że założą nową grupę i zmienią jej nazwę z Front Pembela Islam (FPI) na Front Persaudaraan Islam (FPI)
źródło: reuters.com
Pomoc socjalna dla najuboższych w 2021 roku
Prezydent Indonezji Joko Widodo zainicjował w poniedziałek 3 programy pomocy socjalnej, które będą dystrybuowane przez cały 2021 rok.
Program „Nadzieja dla rodziny” (Program Keluarga Harapan/PKH) ma kosztować rząd 28 trylionów rupii (7.5 miliarda złotych). Pieniądze trafią do 10 milionów rodzin i będą dystrybuowane przez 4 państwowe banki. Wypłata pieniędzy odbędzie się w czterech transzach – w styczniu, kwietniu, lipcu i październiku.
Program bonów żywnościowych (Sembako) trafi do 18.8 miliona indonezyjskich rodzin. Bony również będą dystybuowane przez banki, każda rodzina otrzyma co miesiąc bon żywnościowy o wartości 200 tysięcy rupii (52 złote).
Trzeci program zainicjowany przez Joko Widodo to program bezpośrednich zasiłków gotówkowych (Bansos Tunai). Mogą z nich skorzystać jedyne ci, którzy nie uczestniczą w programach Sembako i PKH. Z tego programu skorzysta 10 milionów indonezyjskich rodzin, każda z nich otrzyma 300 tysięcy rupii (79 złotych) miesięcznie. Tutaj dla odmiany pieniądze będą dystrybuowane pocztą.
Oprócz wspominanych wyżej programów socjalnych, państwowe przedsiębiorstwo energetyczne PLN zapowiedziało obniżki cen energii elektrycznej nawet do 100% dla najuboższych, pojawiła się też propozycja programu „praw jazdy za darmo” by najubożsi mogli podnieść swoje kwalifikacje.
źródło: republika.co.id
Kastracja chemiczna dla pedofili
Prezydent Joko Widodo podpisał rozporządzenie z 7 grudnia zaostrzające kary dla przestępców seksualnych wobec dzieci. Do tej pory indonezyjski Kodeks Karny zakładał karę 9 lat więzienia dla pedofilii.
Nowe rozporządzenie dodaje do kary więzienia obowiązkową kastrację chemiczną. Jeśli z powodu stanu zdrowia oskarżony nie będzie mógł zostać poddany kastracji, kara więzienia zostanie przedłużona o 6 miesięcy do czasu poprawy stanu zdrowia skazanego.
Ponadto każdy skazany za przestępstwa seksualne wobec dzieci po wyjściu z więzienia będzie musiał przejść obowiązkową rehabilitację z psychologami mającą na celu naukę kontroli popędu seksualnego oraz będzie nosił nadajnik na ramieniu lub nodze przez okres dwóch lat. Nowe rozporządzenie zakłada też powstanie czegoś w rodzaju krajowego rejestru pedofili do którego każdy będzie miał wgląd, tak by informacje o pedofilach były jawne.
Według danych Ministerstwa ds. Ochrony Praw Kobiet i Dzieci w 2020 roku odnotowano 5,640 przypadków przemocy seksualnej wobec dzieci i nieletnich.
źródło: jakartaglobe.id
Tajemniczy morski dron znaleziony u wybrzeży Indonezji
26 grudnia lokalny rybak odnalazł morskiego drona na wyspie Selayar (Sulawesi). Rybak natychmiast zgłosił znalezisko do lokalnych władz, a te przekazały drona do dalszych badań w Centrum Hydrografii i Oceanografii Marynarki Wojennej w Dżakarcie.
Odkrycie podwodnego drona na wodach Indonezji wywołało liczne spekulacje, głównie dotyczące jego pochodzenia i jego misji. Wielu podejrzewa, że dron morski należy do Chin.
„Nadal nie możemy określić, do kogo [dron] należy, ponieważ na jego zewnętrznej obudownie nie ma żadnych napisów. Będziemy współpracować z Ministerstwem Nauki i Technologii oraz Agencją Oceny Technologii i Aplikacji w celu dalszych badań ”- powiedział szef personelu wojskowego Yudo Margono w rozmowie z Kompas TV. „Do tej pory żaden kraj nie zgłosił swoich roszczeń co do odzyskania drona”.
Dron ma aluminiowy korpus o długości 225 cm z parą skrzydeł o długości 50 cm. Na dole znajduje się 18-centymetrowe śmigło, a z tyłu 93-centymetrowa antena. Na wierzchu korpusu znajduje się obiekt przypominający aparat.
Na konferencji prasowej Yudo odrzucił obawy związane z wykorzystywaniem drona do szpiegostwa, mówiąc, że jego możliwości ograniczają się do badań podwodnych. Urządzenie może rejestrować dane hydrooceanograficzne takie jak głębokości wody, temperatury, zasolenie oraz poziomu tlenu. Dane te mogą być wykorzystywane przez przemysł i wojsko.
źródło: jakartaglobe.id
Abu Bakar Baasyir wyszedł z więzienia
Abu Bakar Baasyir, indonezyjski terrorysta powiązany z grupą Al-Qaeda wyszedł na wolność po odsiedzeniu 10 z zasądzonych mu 15 lat więzienia.
82 letni dziś mężczyzna pochodzi z Jombang we Wschodniej Jawie. Za czasów rządów Suharto przez 17 lat ukrywał się poza granicami kraju. Zarzuca mu się organizację zamachów na Bali w 2002 roku oraz na Hotel Marriott w Dżakarcie w 2003 roku. Nigdy nie przyznał się do winy i twierdził, że za zamachami stało amerykańskie CIA
W 2005 roku skazano go na 2.5 roku więzienia. W 2011 został skazany na 15 lat więzienia za organizowanie obozów szkoleniowych dla terrorystów w prowincji Aceh. W styczniu 2019 został zwolniony z więzienia z powodu wieku i słabego stanu zdrowia, co wywołało wiele kontrowersji, szczególnie w Australii, gdyż w zamachach na Bali które zorganizował zginęło ponad 80 Australijczyków. Wtedy zdecydowano o ponownym zamknięciu go w więzieniu aż do wczoraj.
Abu Bakar Baasyir został odebrany z więzienia w Bogor przez swojego syna. W asyście policjantów i antyterrorystów wrócił prywatnym samochodem do swojego domu w Solo.
źródło: jakartaglobe.id