Religijny tour po Dżakarcie czyli trzy świątynie warte odwiedzenia w stolicy Indonezji.
1. Kim Tek Ie (金德 院). Świątynia Konfucjusza w Chinatown w Dżakarcie, wybudowana w 1650 roku. Dwukrotnie uległa spaleniu po czym została odbudowana i działa do dziś, nadal odbywają się tam nabożeństwa. Droga do świątyni prowadzi przez ozdobiony lampionami chiński bazar pełen nietypowego jedzenia. Sama świątynia składa się z dużego placu od którego odchodzą mniejsze, niepołączone ze sobą salki modlitewne. Każda salka ma inny trochę inny wystrój wewnątrz, ale w każdej znajdują się figurki różnych świętych postaci, olbrzymie świece, kadzidełka, dzwony oraz urny zawierające proch oraz jakiś rodzaj oleju. W jednej z bocznych salek zamiast figur świętych były czarno-białe zdjęcia różnych ludzi, zgaduje że ta salka poświęcona jest niedawno zmarłym ludziom. Wszędzie z głośników donosi się stara, chińska muzyka. Całe miejsce ma naprawdę fajny, niemalże filmowy klimat. Miejsce warte zobaczenia, szczególnie że Konfucjanizm jest bardzo tajemniczą religią i niewiele jest okazji by móc doświadczyć go z bliska.
2. Meczet Istiqlal. Trzeci, największy, sunnicki meczet na świecie, mogący pomieścić aż 200 tysięcy wiernych. Podoba mi się, że meczet ma bardzo minimalistyczny wygląd i wokół jest porośnięty drzewami przez co mimo swoich rozmiarów nie góruje nad miastem i nie zasłania sąsiednich budynków. Patrząc na niego z daleka można odnieść wrażenie że to zwykły meczet jakich wiele w Indonezji. Dopiero po wejściu do środka człowiek zauważa jak wielkie jest to miejsce. Przy wejściu zostajemy zapytani czy przyszliśmy na modlitwę czy tylko turystycznie. Turyści mogą za darmo dostać specjalnie ubranie oraz przewodnika który oprowadzi ich po wnętrzach i opowie więcej o tym budynku.
Sam meczet składa się z głównej sali wyłożonej dywanami, kilku balkonów nad główną salą na które można łatwo wejść oraz dużego placu na tyłach na którym gromadzą się wierni w trakcie dużych świąt i ważnych uroczystości. Nawet w ciągu dnia to miejsce tętni życiem, pomiędzy modlitwami meczet jest pełny ludzi, jedni czytają, inni dyskutują, bardzo dużo ludzi też leży lub śpi wokół głównej sali na dywanach, w tym konkretnym meczecie spanie wewnątrz nie jest zabronione i każda strudzona osoba może wejść do środka żeby odpocząć.
Jako ciekawostkę mogę dodać, że Meczet Istiqlal został zaprojektowany przez architekta katolika chińskiego pochodzenia.
3. Dżakarcka Katedra (Gereja Katedral Jakarta) to neogotycki kościół katolicki wybudowany w 1859 roku i znajdujący się naprzeciwko wspomnianego wyżej meczetu. Oba budynki dzieli jedynie jedna, wąska ulica. Kościół wewnątrz nie jest duży i w środku panuje przyjemny chłód oraz półmrok. W oczy rzuciły mi się dwie różnice między tym kościołem a kościołami w Polsce, raz że wszystkie klęczniki w ławkach były pokryte gąbką więc nie klęczy się na twardej desce, a dwa że w środku nie zauważyłem ani jednego konfesjonału. Nie mam pojęcia z czym to jest związane. W okresie kiedy go odwiedziłem wnętrze oraz parking przed kościołem nadal były przyozdobione masą bożonarodzeniowych dekoracji.
