Ubóstwo w Indonezji w 2020 roku
Niedawno opublikowane dane Centralnej Agencji Statystycznej prezentują informacje na temat tego w których regionach Indonezji mieszka największej ubogich ludzi oraz jak epidemia koronawirusa wpłynęła na ubóstwo w kraju
Niedawno opublikowaliśmy artykuł na temat wzrostu ilości milionerów w Indonezji w okresie pandemii. Dużo osób w komentarzach pytało o porównane dane na temat wzrostu ubóstwa w tym samym okresie.
Indonezyjska Centralna Agencja Statystyczna (BPS) odnotowała, że we wrześniu 2020 roku, najwięcej ubogich osób mieszkało w prowincjach Jawa Wschodnia, Jawa Środkowa, Jawie Środkowej, Wyspach Belitung i Północnych Malukkach.
Na podstawie danych z BPS wiemy, że całkowita liczba osób żyjących poniżej granicy ubóstwa w Jawie Wschodniej wyniosła 4.58 miliona ludzi, w Jawie Zachodniej 4.18 miliona ludzi, a w Jawie Środkowej 4.11 miliona ludzi. Innymi prowincjami z dużą ilością osób ubogich są Północna Sumatra – 1.35 miliona ludzi, Wschodnia Nusa Tenggara – 1.17 miliona ludzi, Południowa Sumatra – 1.11 miliona ludzi, Lampung – 1.04 miliona ludzi oraz Papua – 912 tysięcy ludzi.
Najmniej biednych ludzi jest w Północnym Borneo – 52.7 tysiąca osób, Wyspach Belitung – 72 tysiące osób i w północnych Malukkach – 87.5 tysiąca osób.
We wrześniu 2020, w stolicy Indonezji, Dżakarcie, mieszkało 496,84 tysiąca osób uznawanych za biedne. W marcu poprzedniego roku, liczba osób ubogich w Dżakarcie wynosiła 480,86 więc nastąpił tu wzrost ubóstwa.
Jak powiedział szef BPS, Suhariyanto, Dżakarta nie jest tu wyjątkiem. Wzrost ubóstwa w wyniku pandemii nastąpił we wszystkich prowincjach w kraju.
Jak wiemy, poszczególne indonezyjskie prowincje diametralnie różnią się pod względem zaludnienia. Patrząc na problem ubóstwa procentowo to najwięcej osób żyjących poniżej granicy ubóstwa jest w Papui – 26.8%, Papui Zachodniej – 21.7%, Wschodnim Nusa Tenggara – 21.21%, Malukkach – 17.99% i Gorontalo – 15.59%.
Prowincje o najniższych wskaźnikach ubóstwa to Bali – 4.45%, Dżakarta – 4.69%, Południowe Borneo – 4.83% i Wyspy Belitung – 4.89%.
W skali całego kraju liczba osób ubogich w Indonezji we wrześniu 2020 roku wynosiła 27.55 milionów ludzi, co stanowi 10.19% populacji Indonezji.
Liczba osób ubogich wzrosła pomimo iż rząd podwyższył granicę progu ubóstwa o 0.94 punktu procentowego. Przyjmuje się, że granica ubóstwa w Indonezji wynosi 454,652 rupii miesięcznie. Jest to równowartość 120 złotych, przy kursie gdzie 1 zł = 3847 rupii na dzień publikacji tego artykułu.
Nie zmienił się natomiast koszyk dóbr na postawie którego wylicza się granicę ubóstwa. W Indonezji składają się na niego min. ryż, jajka i papierosy goździkowe.
W zależności od prowincji, najwyższa granica ubóstwa znajduje się na Wyspach Belitung gdzie wynosi 727,114 rupii (189 złotych) na mieszkańca miesięcznie. Najniższa granica ubóstwa jest w Zachodnim Sulawesi – 352,874 rupii (91,7 złotych) miesięcznie.
W zeszłym roku wzrosł o 4.63% próg ubóstwa w przeliczeniu na gospodarstwo domowe. Aktualnie wynosi on 2,216,714 rupii (576 złotych) miesięcznie
Granica ubóstwa przypadająca na gospodarstwo domowe ilustruje średnią, minimalną ilość rupii, którą muszą wydać gospodarstwa domowe, aby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby.
Odnotowano, że najwyższa granica ubóstwa występuje w prowincji Wyspy Belitung i wynosi 4 miliony rupii (1039 złotych) na gospodarstwo domowe miesięcznie. Tymczasem najniższa jest w Południowym Sulawesi – 1,77 miliona rupii (460 złotych) na gospodarstwo domowe miesięcznie
źródło: cnnindonesia.com